تاريخ : جمعه 14 مهر 1391برچسب:, | 22:10 | نويسنده : میلادِ ستاره

 

 

 

اگر نفسی در سینه است ، تو خودت میدانی برای تو نفس میکشم

برای تویی که تمام وجودم هستی ،

                              تویی که به خاطرت گذشتم از همه چیز ، بی تو جای من در اینجا نیست

   تمام قلبم خلاصه میشود در عشق تو ،

                                                                  تمام نگاهم فدا میشود در عمق چشمان تو ،

                            بی وفا نشده ام که روزی دل بکنم از دنیای عاشقانه تو

                                                        دنیایی که درونش آرامم ، تا تو باشی من نیز تنها با تو میمانم ،

تا با هم برسیم به آرزوهایمان، تا نشود حسرت رویاهایمان

                                                       اگر نفسی در سینه است ،

    تو هستی که بودنت برایم زندگی دوباره است

                                                  در این لحظه و همه لحظه ها ، در اینجا و همه جا تو هستی در خاطرم ،

      تا چشم بر روی هم گذاشتم فهمیدم که بدجور عاشقم!

         چون در همان لحظه که چشمانم را بسته بودم باز هم تو را دیدم که میدرخشی برایم...

                                  میشود از نگاهت احساس کرد که تو چقدر با وفایی ، قدر دلم را میدانی ،  

                                                                                                  هیچگاه تنهایم نمیگذاری،

از این احساس بود که احساست کردم ، تو را دیدم و درکت کردم ،

              تا اینکه دلم عاشقت شد ، دلم به لرزه افتاد و دنیا ، شاهد این عشق بی پایان شد....

                                     من همه احساستم برای تو است ، ای با احساس من ،

همه وجودم مال تو است ، برای تو که تمام وجودم هستی ....

                                                                    بیا تا همچنان برویم ، این راه مال من و تو است ،

بیا تا با هم بدویم تا برسیم به جایی که تنها من و تو باشیم ،

                                                                      جایی که سکوت باشد و تنها صدای نفسهایمان ...

       لحظه ای حس کن این رویای عاشقانه مان...



تاريخ : جمعه 14 مهر 1391برچسب:ماه من,عاشقونه,مطلب,شهر,دل نوشته,رمانتیک, | 21:51 | نويسنده : میلادِ ستاره

 

 

ﻣــﺎﻩ ﻣـﻦ. . .
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﺬﺭ ﻭ ﻣﺪ
ﺩﺍﺭﻩ
ﺩﻧﻴﺎﻣﻮﻥ ﻳﻪ ﻋﺎﻟﻤﻪ ، ﺁﺩﻡ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺩﺍﺭﻩ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﻫﻤﻪ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ
ﻧﻤﻴﺸﻦ
ﻫﻤﻪ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺗﺮﮎ ، ﻣﺜﻪ ﺗﻮ ﻭ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺸﻦ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﻣﺜﻞ ﻣﺎﻫﺎ ﻓﺮﺍﻭﻭﻧﻪ
ﺧﻴﻠﯽ ﮐﻢ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻴﺸﻪ ، ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺣﺮﻓﺶ
ﺑﻤﻮﻧﻪ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﮔﺮﻳﻪ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﺩﻣﺎﺱ
ﺗﺮ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﻮﻧﺪﻥ ﮔﻞ، ﻣﺎﻝ ﺍﺷﮏ
ﺷﺒﻨﻤﺎﺱ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺏ ﺩﺍﺭﻩ
ﻭ ﺯﺷﺖ
ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﭼﻪ ﺩﻳﺪﯼ ﺷﺎﻳﺪ ، ﻓﺮﺩﺍﻣﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ
ﺑﻬﺸﺖ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﻮﻥ ﺑﺎﺯﻩ
ﻫﻨﻮﺯ
ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻣﻮﻥ ﻏﺮﻕ ﮔﻼﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺎﺯﻩ
ﻫﻨﻮﺯ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﻩ ﻓﺼﻞ
ﺳﻴﺐ ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﺁﺩﻡ ، ﺗﻮ ﻭﻃﻨﺶ ﻏﺮﻳﺐ
ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﻣﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﺐ ﻧﻤﯽ
ﮐﻨﻦ
ﻣﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻃﻠﺐ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻦ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺷﻤﺪﻭﻧﻴﺎ ﺻﻮﺭﺗﻲ
ﺍَﻥ
ﺩﻻﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﮑﻨﻦ ، ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻘﻦ
ﻗﻴﻤﺘﯽ ﺍَﻥ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺳﺒﮏ ﻣﻴﺸﯽ
ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﻴﺎﺩ
ﺗﻮﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺘﺮﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﮐﻢ ﻭ ﺯﻳﺎﺩ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻣﻮﻥ
ﮐﻮﺩﮐﻦ
ﺗﻮﯼ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻪ ﺩﻻ ، ﻳﻪ ﻭﻗﺘﺎﻳﯽ ﻋﺮﻭﺳﮑﻦ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺑﺎﺯﯼ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﺩﺍﺭﻩ
ﮐﺎﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻫﻤﻴﻨﻪ ، ﺗﻮﻟﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻥ ﺩﺍﺭﻩ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺗﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺩﺍﺭﻩ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺍﺭﻩ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﮔﻼ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﻴﺎﺩﺗﺖ
ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻴﺮﺳﻪ ، ﺁﺧﺮ ﻳﻪ ﺭﻭﺯ ﻋﺒﺎﺩﺗﺖ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺧﻴﻠﻴﺎ ﺗﻨﻬﺎﻥ ﻣﺜﻪ ﺗﻮ
ﺧﻴﻠﻴﺎ ﺑﺎ ﺯﺧﻤﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺁﺷﻨﺎﻥ ، ﻣﺜﻪ ﺗﻮ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﯽ ﻏﻢ
ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻏﺼﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ، ﺁﺩﻡ
ﻧﻤﻴﺸﻪ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺣﺎﻓﻆ ﻭﺍﺳﺖ ﻭﺍ
ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺷﻌﺮﺍﺷﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ ﻭ ، ﺗﻮ ﺭﻭ ﻣﺪﺍﻭﺍ ﻣﯽ
ﮐﻨﻢ
ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ، ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻭ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﺑﻪ
ﺧﺪﺍ
ﻫﺮﺩﻭﻣﻮﻥ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻴﻢ ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ، ﻣﻨﻢ
ﺟﺪﺍ. .....



تاريخ : جمعه 14 مهر 1391برچسب:نوشته های عاشقانه,امیدوارانه,زیبا,لطیف, | 21:46 | نويسنده : میلادِ ستاره

 

 

 

اگر یک روز از زندگی من باقی مانده باشد

از هر جای دنیا چمدان کوچکم را می‌بندم راه می‌افتم

ایستگاه به ایستگاه…

مرز به مرز…

پیدایت می‌کنم ، کنارت می‌نشینم

بهت میگم تا بی نهایت دوستت دارم…



صفحه قبل 1 2 صفحه بعد